بررسی تأثیر شوری بر کارایی فرآیند اصلاح زیستی خاک آلوده به فنانترین

زمینه: فنانترین یکی از آلاینده های هیدروکربنه ی آروماتیک چندحلقه ای بوده که به دنبال فرآیند احتراق ناقص سوخت های فسیلی، آلودگی نفتی و فرآیندهای صنعت نفت وگاز و غیره بوجود می آیند. سمیت، سرطان زایی، خصوصیات آب گریزی و تمایل به تجمع در بافت خاک و ورود به زنجیره غذایی اهمیت آنها را از نظر بهداشت عمومی و محیط زیست افزایش داده است. اصلاح زیستی یک روش اقتصادی و مؤثر برای تجزیه آلاینده های سمی از قبیل فنانترین می باشد. در این تحقیق تأثیر شوری بر کارایی اصلاح زیستی خاک آلوده به فنانترین مورد بررسی قرار می‎گیرد. مواد و روش ها: خاک عاری از هر نوع آلودگی شیمیایی و میکروبی، به طور مصنوعی به فنانترین آلوده شده سپس محلول نوترینت با دو غلظت بیشینه و کمینه شوری تهیه بعد مخلوط میکروبی که توانایی تجزیه فنانترین را دارد به محلول اضافه نموده، طوری که نسبت 10 درصد وزنی به حجمی (خاک به محلول) حاصل گردد، سپس نمونه ها هوادهی شدند. غلظت فنانترین باقیمانده در خاک پس از استخراج با اولتراسونیک توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: در شرایطی که غلظت نمک حداکثر بود رشد میکروبی دارای فاز تأخیری طولانی تری بوده و در غلظت حداقل نمک این فاز کوتاه تر بود. بررسی نتایج حاصل از انجام فرایند استخراج با کروماتوگرافی گازی در پایان 56 روز درصد حذف در نمونه های حداکثر و حداقل نمک را به ترتیب 5/70 درصد و 8/71 درصد نشان داد. نتیجه گیری: علی رغم اینکه فاز تأخیری در نمونه نمک حداکثر طولانی تر شد، اما، همان طور که نتایج استخراج نشان داد درصد حاصل از حذف در دو محلول تفاوت چندانی نداشت. نتیجه می شود، شوری موجب افزایش فاز تأخیری شده اما اثر ممانعت کنندگی بر حذف هیدروکربن فنانترین ندارد.